تقدیم به همسرم عزیزم

همسرم، هستی همیشه مـــونس شبهای تارم     گر نباشی روز و شب از دوریت بیقرارم

ای پناهم بی تو باشم من غریب و بی پناهم     من بهارانم چونکه هستی همیشه کنارم

ای امیـــــد زندگی ای معبد عشــــق و صفایم           ناخدایم گرچه میدونم بی مهر و وفایم

هــــر زمان هستی صفا و مهر می بارد به خانه   گـــــرم میباشــــد سردی این آشیـــــانه

چون تــــــو هستی بهتر از آوا و هر شعر و ترانه

ای نگین پـــر بهاء انگشتر این دستهایم    همسرم ای رازدار و مــــونس ایـــن قصه هایـــم

شــاد هستم با تو من در زندگی همراز هستم   ای شریک دردها و شـــــکوها و غصه هایم

تک درخت خشک من بی تو نزد هرگز جوانه      چونکه هستی زندگی کردی برایم شادمانه

23 اردیبهشت روزت رسید با این نشانه دوست میدارم ببوسم دستهایت عاشقانه

سر به دامنت گــــذارم مـــن دگر با این بهانه      بی خبر گردیـــم از غمها و این رنج زمــــانه

گــــــر نباشی زندگی دیگر برای من خزانه    میوه ی کالم که رنگم بـــــــر همه مردم عیــــانه

شاعر:آقای کریم لقمانی